อ ปัจจัย : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 28 / 72

อัธยาศัย ข อ ง ม นุ ษ ย์ (๑) ๓๖ “ทําไมไม่รีบวิ่งหาที่หลบฝนเหมือนคนอื่น” ท่านบอกเหตุผลว่า “หากวิ่งแล้ว อาจเกิดความพลาดพลั้งหกล้มแขนขาหัก ผู้มี พระคุณคือคุณพ่อคุณแม่ก็จะเสียใจ” ท่านมีปฏิภาณในการตอบ ที่น

เนื้อหากล่าวถึงความสำคัญของอัธยาศัยและจิตใจที่ดีผ่านตัวอย่างของมหาอุบาสิกาวิสาขา ซึ่งแสดงให้เห็นถึงศรัทธาและความมุ่งมั่นในการทำบุญในพระพุทธศาสนา ถึงแม้เธอจะอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย แต่ความตั้

ธรรมะเพื่อประชาช วิธีทำตนให้คนอื่นรัก ๒๔๕ พระภิกษุสงฆ์ฉันแล้ว จึงพากันกราบลาไปพร้อมๆ กัน เมื่อเด็กเหล่านั้นจากไปไม่นาน ภิกษุทั้งหลายต่างโจษจัน กันว่า “พวกเด็กเหล่านี้พากันถวายขนมเพราะเห็นแก่หน้า พระมห

เนื้อหานี้กล่าวถึงคุณธรรมที่ทำให้บุคคลเป็นที่รักของมนุษย์และเทวดา โดยยกตัวอย่างพระมหากัสสปะ และการดำเนินชีวิตที่ดี โดยการรักษาศีลและคุณธรรม การรู้จักชำระกาย วาจา ใจให้สะอาด ทำให้บุคคลนั้นได้รับความเคา

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 57 ศัพท์เหล่านี้ แจกเหมือน มหาราช อนุราช พระราชาน้อย นาคราช นาคผู้พระราชา อภิราช พระราชยง มิคราช เนื้อผู้พระราชา อุปราช อุปราช สุปณฺณราช

เนื้อหานี้นำเสนอการเรียนรู้ศัพท์บาลีเช่น มหาราช อนุราช พระราชาน้อย และอื่นๆ นอกจากนี้ยังอธิบายวิธีการเปลี่ยนแปลงวิภัตติและการันต์ เพื่อความเข้าใจที่ลึกซึ้งขึ้นในภาษาและปรัชญาบาลี โดยอาจารย์อธิบายว่า ส

ประโยค๑ - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 61 วิธีเปลี่ยน วิภัตติ และการันต์ ๑ เอา อุ การันต์ กับ สิ เป็น อา. ๒ วิภัตติอื่นนอกจาก สิ และ ส เอา อ การันต์ เป็น อาร แล้ว เอา โย เป็น

บทนี้กล่าวถึงวิธีการเปลี่ยนแปลงวิภัตติและการันต์ในภาษาบาลี โดยเน้นที่การเปลี่ยน อุ การันต์ กับ สิ เป็น อา รวมถึงกฎการลบและการปรับเปลี่ยนคำต่างๆ เช่น การใช้ปัจจัยและการแจกศัพท์ เช่น ปิตุ เพื่อความเข้าใ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 92 อัพยยศัพท์ ๕๑ ยังมีศัพท์อีกจำพวกหนึ่ง จะแจกด้วยวิภัตติทั้ง ๓ แปลงรูป ไปต่าง ๆ เหมือนนามทั้ง ๓ ไม่ได้ คงรูปอยู่เป็นอย่างเดียว ศัพท์ เหล

ในบทนี้กล่าวถึงอัพยยศัพท์ซึ่งเป็นศัพท์ที่จัดอยู่ในกลุ่มที่แปลงรูปไม่ได้ แต่สามารถใช้วิภัตติทั้ง ๓ ได้ ครั้งนี้เน้นบทบาทของอุปสักที่สามารถช่วยในการนำหน้านามหรือกิริยาให้มีความหมายเฉพาะมากขึ้น ซึ่งมีการ

ประโยค - บาลีไวยากรณ์ วจีวิภาคที่ ๒ นามและอัพพยศัพท์ - หน้าที่ 104 ปภูติ จําเดิม สทฺธิ์ พร้อม, กับ ปุน อีก สณิก ค่อย ๆ ปุนปฺปุนํ บ่อยๆ สย เอง ภิยโย ยิ่ง สห กับ ภิยโยโส โดยยิ่ง สาม เอง [๕๓] ปัจจัยนั้น

บทนี้เสนอหลักการและการใช้คำในบาลี รวมถึงการลงท้ายที่ใช้เป็นเครื่องหมายวิภัตติและกิริยา เช่น คำว่า 'โต' ที่แสดงถึงตำแหน่ง 'ข้าง', 'แต่' เป็นต้น โดยมีการแสดงความหมายของคำต่างๆ ที่ใช้ในการสื่อความหมาย เช

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถ โยชนา (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 362 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 362 จสทฺโท วากฺยารมฺโภ ฯ พลวสทฺธาย โสมนสฺสสหคตตา ทสฺสน....สมฺปตฺติยา โสมนสฺสสหคตตาติ โยชนา ฯ พล

บทความนี้พูดถึงอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ซึ่งมีความสำคัญในการศึกษาความหมายและปรัชญาเกี่ยวกับอัธยาศัยและสัมฤทธิ์ของผู้บริโภคแห่งจิต โดยอธิบายถึงพลวัตของสังคมและปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อความวิเศษของความเข้าใจ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 246 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 246 ปวตฺติ จิตตปปวตฺติ ฯ ปจจ...เสนาติ นีโตติ ตติยาวิเสสน์ ฯ ปัจจยสุส ภาโว ปจฺจยภาโว ๆ รูปสสาติ

ในหน้า 246 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา กล่าวถึงความเข้าใจลึกซึ้งในเรื่องอภิธรรมนิยาย ประกอบด้วยแนวคิดของการวิเคราะห์จิตและการประยุกต์ใช้คำที่เกี่ยวข้อง โดยมีการอภิปรายเกี่ยวกับปัจจัยของการเกิดขึ้นของจิตแล

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 154 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 154 รูปสมุฎฐาปนาภาโวติ โยชช์ ฯ อุปนิสสยนติ อิท อุปถัมภก ปัจจัย สนธาย วุตต์ ฯ น ปกติปนิสสยปัจจย์

ในหน้าที่ 154 ของอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา เนื้อหาเกี่ยวกับการวิเคราะห์ความเป็นไปของรูปและจิต วิเคราะห์การเกิดของชีวิตและวัฏจักรต่าง ๆ รวมถึงหลักความจริงที่เกี่ยวกับอุปนิสสยปัจจยและกายภาวะ สะท้อนถึงการศึกษ

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 392 อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา หน้า 392 วิถี ๆ ปัญหาวาเรติ คหิตตฺตาติ อาธาโร ฯ เสโข...ติอาทินา คหิตตฺตาติ กรณ์ ฯ อวิเสเสนาติ คหิตตฺ

บทความนี้เกี่ยวกับการศึกษาธรรมะในอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา โดยเน้นการอธิบายเรื่องราวในหน้าที่ 392 ซึ่งกล่าวถึงปัญหาต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในวิถีการดำเนินชีวิต และแนวทางการพิจารณาผลกระทบจากความเข้าใจตนเอ

…ง ชื่อว่าตุลยะ ฯ ตุลยะ นั่นแหละ ท่านกล่าวว่า ตุละ ด้วยอำนาจลบ ย อักษร ฯ อีกอย่างหนึ่ง ด้วยอำนาจแห่ง อ ปัจจัย ลงในอรรถว่า ชั่งได้ ท่านอาจารย์จึงกล่าวคำว่า บุคคลที่ผู้อื่นชั่งได้ โดยคุณชาตมีศีลเป็นต้น ซึ่งเหมือ…

พระสัพพัญญุตญาณทรงความงามเลิศ ประกอบด้วยมรรคญาณอันสูงส่ง ทรงพระนามว่าสัมมาสัมพุทธะเพราะไม่มีผู้ใดเสมอเหมือน พระผู้มีพระภาคเจ้าได้แก่พระตถาคตเจ้าเป็นยอดแห่งสัตว์ทั้งหมด ท่านพระอนุรุทธาจารย์ได้สดุดีพระผ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 124 ฐานแห่งสัมปฏิจฉันนจิต ฯ ที่ระหว่างแห่งสัมปฏิฉันนะกัยโวฏฐัพพนะ เป็นฐานแห่งสันตีรณะ ฯ ที่ระหว่างแห่งสันตีรณะกับชวนะ ๑ สันตีรณะ กับภวั

ในหน้านี้ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี อธิบายถึงฐานแห่งสัมปฏิจฉันนจิตและการพิจารณาธรรมต่างๆ เช่น สันตีรณะ กับชวนะ และวิธีการที่สันตีรณะแสดงถึงปฏิสนธิภวังค์และจุติ โดยยกตัวอย่างการทำงานร่วมกันของขันธ์ในลักษณะ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 285 ประการนอกนี้ ชื่อว่าพาหิรรูป เพราะเกิดในภายนอกจากอัชฌัตติก รูปนั้นฯ รูปมีจักขุเป็นต้นนั่นแล จัดเป็นวัตถุรูป 1 รูป ๒๒ ประการ นอกนี้ก

เนื้อหานี้ดำเนินการศึกษาเกี่ยวกับอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยละเอียดเกี่ยวกับรูปและวิญญาณ ซึ่งรวมถึงการอธิบายถึงพาหิรรูปและการมีส่วนร่วมของปัจจัยต่าง ๆ ที่มีผลต่อจักขุวิญญาณและชีวิตรูปในบริบทของอภิธรรมซึ่ง

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 350 ร่วมกัน เป็นปัจจัยแก่กันและกัน ด้วยสามารถแห่งสัมปยุตตปัจจัย ๑ ฯ นามย่อมเป็นปัจจัยแก่นามรูป ๕ อย่าง คือ เหตุ องค์ฌาน และองค์ มรรคเป็

ข้อความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างนามและรูป รวมถึงปัจจัยต่างๆที่มีอิทธิพลต่อการเกิดของนามและรูปในอภิธัมมัตถสังคหบาลีและอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา เนื้อหานี้อภิปรายถึงความสำคัญของเจตนาและวิบากขันธ์ โดยช

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 351 ภายในและภายนอกตามสมควร ฯ นามรูปย่อมเป็นปัจจัยแก่นามรูปโดย อาการ 8 อย่างตามสมควร คือ ด้วยอำนาจแห่งอธิปติปัจจัย สหชาต ปัจจัย อัญญมัญญ

ในเนื้อหานี้จะกล่าวถึงปัจจัยแก่นามรูปซึ่งมีความสำคัญในอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยแบ่งเป็นประเภทต่างๆ ตามอาการ 8 อย่าง รวมถึงอธิปติปัจจัย สหชาตปัจจัย อัญญมัญญปัจจัย และอื่น ๆ ที่เป็นส่วนสำคัญในการเกิดนามรู

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 352 วัตถุย่อมเป็นปัจจัยแก่วิบาก ด้วยอำนาจแห่งสหชาตปัจจัย (และ) ธรรมทั้งหลาย มทั้งหลาย คือจิตและเจตสิกเป็นปัจจัยแก่รูปที่เกิดร่วมกัน ด้ว

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของปัจจัยที่ทำให้เกิดวิบากและธรรม รวมถึงการเชื่อมโยงความสัมพันธ์ระหว่างจิตและเจตสิกที่มีผลต่อการเกิดของรูปและวิญญาณ ธรรมทั้งหลายสามารถแบ่งออกได้ตามลักษณะและกาลเวลา แต่ทั้งหมด

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 356 อภิธัมมัตถสังคหฎีกาแปล พรรณนาความปริเฉทที่ 4 [ข้อความเบื้องต้น] บัดนี้ พระอนุรุทธาจารย์ ได้เริ่มคำเป็นต้นว่า เยส์ ดังนี้ เพื่อ จะแส

บทความนี้กล่าวถึงการวิเคราะห์ปัจจัยแห่งธรรมที่มีผลกระทบต่อการเกิดขึ้นของนามธรรมและรูปธรรม โดยการอธิบายถึงปัจจัยหลายอย่างที่เป็นอุปการะต่อความเกิดและการตั้งอยู่ของธรรม รวมถึงการอธิบายถึงความเชื่อมโยงขอ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 374 โดยภาวะที่ตนเป็นธรรมสงบ คือไร้อุตสาหะเพื่อความเป็นธรรมสงบ คือ หมดความอุตสาหะ ชื่อวิปากปัจจัย ฯ จริงอยู่ วิบากมีภวังคจิตเป็นต้น เป็น

บทนี้กล่าวถึงความหมายของวิปากปัจจัยและอาหารปัจจัยในบริบทของอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยมุ่งเน้นถึงการเข้าใจธรรมชาติของจิตและกรรมที่ส่งผลต่อชีวิต การมีอาหารเป็นปัจจัยในการดำเนินชีวิต และบทบาทของกรรมที่เป็นเ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 377 ปัจจัยแก่นามโดยอาการ ๒ อย่าง คือโดยประการ ๒ อย่าง ๑ ฯ อนึ่ง ทั้ง ๒ อย่าง คือนามรูปทั้ง ๒ ที่ปัจจัยให้เกิดขึ้น (ที่เป็นไปร่วมกัน) ย่

เนื้อหานี้ศึกษาเกี่ยวกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับนามและรูป โดยพิจารณาข้อสรุปที่กล่าวถึงอาการ ๒ อย่าง รวมถึงการสอบถามถึงความเป็นอาเสวนะหรือปัจจัยในการเกิดขึ้นของจิต และผลกระทบของกรรมที่มีต่อสภาพของจิตในเร

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 388 กาล ด้วยสามารถแห่งธรรมประกอบด้วยอดีตกาล ๕ อย่าง ด้วยอำนาจ อนันตรปัจจัย สมนันตรปัจจัย อาเสวนปัจจัย นัตถิปัจจัย และวิคตปัจจัย แห่งกรร

ในเนื้อหาได้กล่าวถึงความหมายและหน้าที่ของกาล ซึ่งประกอบด้วยอดีต ปัจจุบัน และอนาคต รวมถึงการแสดงถึงปัจจัยที่สำคัญต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับกรรมและธรรม นอกจากนี้ยังได้กล่าวถึงบัญญัติและการแยกแยะนามและรูป รวมถึ